Blog del Instituto Cervantes de Atenas

Es esta una exposición colectiva de más de cuarenta pintores y escultores griegos contemporáneos, que dedican sus obras a Federico García Lorca, como homenaje a su vida y obra, fuente de inspiración para ellos, con la ocasión de los 80+1 años de su asesinato.

Como apunta el comisario de la exposición, Historiador de Arte e investigador de la Universidad de Atenas, Constantinos Vafiadis:

“Ocho décadas después del atroz asesinato de Federico García Lorca (†1936), inspirados artistas plásticos griegos vienen a rendir homenaje al más importante dramaturgo español, al mayor y más salvaje enemigo del conformismo literario del s. XX.

Cuarenta obras pictóricas y plásticas, aproximadamente, tratan de interpretar y, al mismo tiempo, reconstruir la visión del gran Poeta erótico, su profunda creencia en la Revolución de los sentimientos y en la Verdad que sólo ellos pueden constatar. Y eso, no porque se le deba respeto, sino porque su impecable cuerpo sin sepultura y su alma adolescente violentamente asesinada buscan y demandan justicia sin cesar. Buscan la inmediatez de la Inspiración, buscan el aura de la Verdad y, en definitiva, buscan nuestra restitución existencial en la Justicia y en el Amor.

A estas demandas responden las obras de esta Exposición, que pretende ahondar en la vida y las acciones de Lorca, en un intento de restaurar su bello aspecto, dentro del hollín de la autodestructiva “cultura” contemporánea. Algunas obras son una adaptación plástica de su obra dramática y poética. Otras buscan retomar el hilo de sus reflexiones, para iluminar nuestra penosa realidad. Y, finalmente, otras pocas se niegan a aceptar como hecho, no tanto la ausencia del Poeta, sino la ¨muerte¨ de sus pensamientos bajo la hoy dominante Palabra del poder.”

Participan los artistas plásticos:

Yorgos Androutsos, Magda Apostolou, María Apostolou, Constantinos Vafiadis, Anastasía Guinaki, Voula Daskalopoulou, Tasos Dimos, Eva Divari, Loukía Dragatsi, Frini Dragatsi,  Yorgos Dritsas, Tania Drogosi, Ioana T., Angela Karali, Mijalis Kevgás, Nikos Kolokithás, María Kolivá, Rose Sofía Κosmidou, Peni Constantinou, Jristina Loukidi, Marina Maltezou, Peni Manaví, Katerina Mavroleon Polizoidi, Vasilikí Bouloukou, Angelikí Bóbori, Vaguelis Bóboris, Panayotis Nezis, Fotiní Othoneou, Yorgos Papadimitríou, Sofía Papadopoulou, Alexandra Petranaki, Nadia Rapti, Constantís Skatzís, Sofía Stavrou, Stathis Sotirjos, Kerasiá Touliatou, Silvia Fesá, María Fili, Aristidis Jrisanthópoulos

Comisario: Constantinos Vafiadis

Concepto, organización comunicación: Dimitris Lazarou

Medios audiovisuales: Tasos Petsas

Dépôt Art Gallery, Neofitou Vamva 5, Kolonaki, Atenas, Τel :+30 210 3648174,

Horario: De martes a viernes: 12:00-20:30 h., sábado: 12:00-16:00. Cerrada los domingos y lunes

Del 9 al 29 de junio de 2017

—————————————————————-

Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής πάνω από 40 ελλήνων σύγχρονων ζωγράφων και γλυπτών, οι οποίοι τα αφιερώνουν στον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα ως φόρο τιμής στη ζωή και το έργο του, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης γι’ αυτούς, με αφορμή τα 80+1 χρόνια από τη δολοφονία του.

Όπως σημειώνει και ο επιμελητής της έκθεσης, Ιστορικός Τέχνης κι ερευνητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνος Βαφειάδης:

«Οκτώ δεκαετίες μετά την στυγερή δολοφονία του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (†1936) εμπνευσμένοι έλληνες εικαστικοί σπεύδουν να αποτίσουν ευλαβικά φόρο τιμής στον πλέον σημαντικό Ισπανό δραματουργό, στον κορυφαίο και ασυμβίβαστο εχθρό του λογοτεχνικού κομφορμισμού του 20^ου αιώνα.

Σαράντα περίπου έργα ζωγραφικής και πλαστικής, επιχειρούν να ερμηνεύσουν και ταυτόχρονα να ανασυνθέσουν το όραμα του μεγάλου ερωτικού Ποιητή, την βαθιά του πίστη στην Επανάσταση των συναισθημάτων και στην Αλήθεια που μόνον αυτά μπορούν να βεβαιώσουν. Και τούτο, όχι έναντι του οφειλομένου σεβασμού, αλλά γιατί το άσπιλο και άταφό του σώμα και η βιαιοθάνατη εφηβική ψυχή του αναζητά διαρκώς και απαιτεί δικαίωση. Απαιτεί την αμεσότητα της Έμπνευσης, απαιτεί την δροσερή αύρα της Αλήθειας, απαιτεί, τέλος, την υπαρξιακή μας αποκατάσταση στο Δίκαιο και τον Έρωτα.

Στα αιτήματα αυτά ανταποκρίνονται πλήρως τα έργα της παρούσας Έκθεσης, τα οποία φιλοδοξούν να διερευνήσουν τον βίο και τις πράξεις του Λόρκα, σε μια προσπάθεια ανάπλασης της ωραίας του μορφής, εντός της αιθάλης του σύγχρονου αυτό-αναλωτικού «πολιτισμού». Ορισμένα έργα συνιστούν εικαστικές διασκευές του δραματικού και ποιητικού του έργου. Άλλα πάλι επιζητούν να ξαναπιάσουν τον μίτο των σκέψεων του, προκειμένου να φωτίσουν την οδυνηρή μας πραγματικότητα. Άλλα, τέλος, λιγότερα αυτά, αρνούνται να αποδεχθούν, ως δεδομένη, όχι τόσο την απουσία του Ποιητή, αλλά τον «θάνατο» των σκέψεών του από τον κυρίαρχο σήμερα Λόγο εξουσίας»

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

Γιώργος Ανδρούτσος, Μάγδα Αποστόλου, Μαρία Αποστόλου, Κωνσταντίνος Βαφειάδης, Αναστασία Γκινάκη, Βούλα Δασκαλοπούλου, Τάσος Δήμος, Εύα Διβάρη, Λουκία Δραγάτση, Φρύνη Δραγάτση,  Γιώργος Δρίτσας, Τάνια Δρογώση, Ιωάννα τ., Αγγέλα Καράλη, Μιχάλης Κευγάς, Νίκος Κολοκυθάς, Μαρία Κολυβά, Rose Σοφία Κοσμίδου, Πένυ Κωνσταντίνου, Χριστίνα Λουκίδη, Μαρίνα Μαλτέζου, Πένη Μαναβή, Κατερίνα Μαυρολέων Πολυζωίδη, Βασιλική Μπλούκου, Αγγελική Μπόμπορη, Βαγγέλης Μπόμπορης, Παναγιώτης Νέζης, Φωτεινή Οθωναίου, Γιώργος Παπαδημητρίου, Σοφία Παπαδοπούλου, Αλεξάνδρα Πετρανάκη, Νάντια Ράπτη, Κωνσταντής Σκαντζής, Σοφία Σταύρου, Στάθης Σωτήρχος, Κερασιά Τουλιάτου, Σύλβια Φεσσά, Μαρία Φίλη, Αριστείδης Χρυσανθόπουλος

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Βαφειάδης

Concept – Οργάνωση – Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

Μουσική επένδυση videos και σποτ της έκθεσης: Τάσος Πέτσας

Dépôt Art Gallery, Νεοφύτου Βάμβα 5, Κολωνάκι, Αθήνα, Τηλ :+30 210 3648174,    

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 12:00 – 20:30, Σάββατο 12:00 –16:00. Κυριακή & Δευτέρα κλειστά

Από τις 9 έως τις 16 Ιουνίου 2017

Esta brillante colección de pintura abstracta, principalmente tintas y pintura acrílica sobre papel, se muestra desplegada en varios conjuntos de obras asociadas según criterios tonales y composicionales, en la espaciosa y bien iluminada sala de exposiciones del Instituto Cervantes de Atenas.

Dispuestas en una secuencia temática que abarca un arco de 360 grados, presentan desde imágenes que sugieren la quietud de las piezas arqueológicas hasta otras que transmiten la fuerza primitiva del mundo natural del Mediterráneo.

La exposición forma parte de las celebraciones dedicadas a Miguel de Cervantes, organizadas con motivo del 400 aniversario de su muerte.

Las piezas que la componen trasladan poderosos ecos contemporáneos de la literatura cervantina, tan influyente como enigmática. Mientras que el noble hidalgo, con la mente trastornadas por heroicas ficciones, abraza los áridos parajes manchegos, las obras expuestas traen a la mente del espectador horizontes igualmente amplios, un paisaje de poderosa luz y sombra, de color profundamente intenso y luminoso, pero expandido con una implícita presencia del mar.

Al igual que el creador del Quijote, Elpis Georgiadis trae a su arte su personal experiencia de la emigración y la distancia, y las emociones que la acompañan: el descubrimiento y la nostalgia. Nacida en Lesbos, se crió y educó entre Nueva York y Grecia. Ya adulta, vivió en Roma y en la actualidad reside en Atenas, y su obra se mueve con facilidad a través de los múltiples paisajes, reales e imaginarios, de Cervantes.

Es sobre todo el sentido de movimiento de estas pinturas, y de duda alucinatoria sobre los límites de lo real y lo imaginado, lo que recuerda a los tropos distintivos del arte clásico castellano. La acción tiene lugar en los mismos espacios interiores y hablan un lenguaje visual parecido, que da cabida tanto a la melancolía como a la alegría, a la soledad y al compromiso, con formas orgánicas –semillas, flores, olas, viento, tierra, sangre, piedra– que pueden ser también consideradas en la estela de la pintura española, desde El Greco (sorprendentemente apropiado en este caso) hasta Joan Miró.

Las obras son deliberadamente de pequeño formato, pues invitan al espectador a acercarse para apreciar el detalle de su precisa factura, si bien nunca completamente controlada, medium running con la trama del papel. Pueden también ser contempladas a media distancia, como familias o secuencias de imágenes unidas tanto por los tonos y la luminosidad como por la disposición física de las obras. Esta presentación colectiva refuerza el sentido individual que invocan, desde formas femeninas sorprendidas en el momento de la creación de nueva vida, hasta el romper explosivo de las olas y el poder salvaje de la naturaleza en movimiento, rebosante de matices de azules, amarillos y rojos primarios.

En su mayoría, estas pinturas rebosan vida y energía. La excepción es un conjunto de obras más meditativas, inquietantes incluso (Tinta/papel 1991-92), las cuales aunque no abandonan la abstracción son también poderosamente figurativas. Se trata principalmente de tintas en negro y un rojo telúrico, oscuro –el rojo de la sangre seca o de la luz que se filtra apenas a través de un rubí en bruto–, y son piezas más contundentes, más sosegadas y contemplativas. Y al igual que el resto de las obras expuestas son, sí, abstractas, pero están a un paso, un solo paso, del realismo.

Aled Gruffydd Jones
Catedrático de Historia
Universidad de Aberystwyth

Elvis Elpis Georgiadis: Εσωτερικά/εξωτερικά τοπία. Δον Κιχώτης. Συλλογισμοί.

Αυτή η λαμπρή συλλογή από αφηρημένους πίνακες ζωγραφικής που αποτελείται κυρίως από μελάνι και ακρυλικό σε χαρτί εκτίθεται σε ενότητες που «αναπνέουν» με φρεσκάδα μεταξύ τους ανά χρώμα και σύνθεση σ’ ένα καλοφωτισμένο χώρο στο Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας. Τα έργα έχουν αναρτηθεί σε θεματικές ενότητες, σε μια ακολουθία που σχηματίζει ένα τόξο σχεδόν 360 μοιρών ξεκινώντας από κάποιες εικόνες που υπαινίσσονται την ηρεμία των αρχαιολογικών αντικειμένων και καταλήγοντας σε άλλες που θυμίζουν τον αυξανόμενο στοιχειώδη δυναμισμό του φυσικού κόσμου της Μεσόγειου.

Η έκθεση αποτελεί μέρος της ελληνικής συμβολής στον διεθνή εορτασμό για την ζωή του Θερβάντες, στην 400^η επέτειο του θανάτου του και φέρει δυναμικούς συγχρόνους αντιλάλους αυτής της μεγάλης, αινιγματικής μορφής της λογοτεχνίας. Ενώ ο νους του ευγενούς ήρωα κατακλυζόταν από ρομαντικά οράματα στα ξηρά εσωτερικά τοπία της Λα Μάντσα, αυτές οι εικόνες φέρνουν στον νου παρόμοιους ευρείς ορίζοντες, ένα τοπίο ισχυρών σκιών και φωτός και βαθιά εμποτισμένα ηλιόλουστα χρώματα ενός τοπίου όπου υπονοείται η παρουσία της θάλασσας. Όπως κι ο δημιουργός του Δον Κιχώτη, έτσι και η Elpis Elvis Georgiadis εσωκλείει στην τέχνη της την προσωπική εμπειρία της μετανάστευσης και του εκτοπισμού, με όλα τα παρελκόμενα συναισθήματα της έκπληξης και της λαχτάρας. Γεννήθηκε στην Λέσβο, μεγάλωσε και σπούδασε στη Νέα Υόρκη και στην Ελλάδα, ενώ ως ενήλικη έζησε στην Ρώμη και τώρα στην Αθήνα. Το έργο της κινείται εύκολα μέσα στα πραγματικά και φανταστικά τοπία του Θερβάντες.

Πάνω απ’ όλα, η εντύπωση της κίνησης που προκαλούν αυτές οι ζωγραφιές, καθώς και η παραίσθηση της αβεβαιότητας στα όρια του πραγματικού και του φανταστικού, είναι αυτό που θυμίζει την ιδιαίτερη αλληγορία της κλασσικής καστιλλιάνικης τέχνης. Η δράση συμβαίνει μέσα στους ίδιους εσωτερικούς χώρους και μιλάνε μια παρόμοια οπτική γλώσσα, η οποία επιτρέπει τόσο την μελαγχολία όσο και την χαρά, την απομόνωση και την πλήρη εμπλοκή με την φύση και τις οργανικές μορφές – σπόρους, άνθη, κύματα, άνεμο, χώμα, αίμα, πέτρες – που επίσης συναντάμε στο πανόραμα της ισπανικής τέχνης από τον Ελ Γκρέκο (απρόσμενα κατάλληλος, στην περίπτωσή μας) ως τον Ζουάν Μιρό. Οι ατομικές συνθέσεις ηθελημένα μικρές σε μέγεθος προσκαλούν τον θεατή να τα πλησιάσει για να εκτιμήσει την ακριβή λεπτομέρεια και το υλικό που τρέχει και ποτίζει την υφή του χαρτιού. Λειτουργούν, ωστόσο το ίδιο καλά όταν τα βλέπει κανείς και από μια μεσαία απόσταση, ως ομάδες ή ακολουθίες εικόνων, που χαρακτηρίζονται από το κοινό χρώμα, τόνο, φωτισμό ή συνεγκατάσταση. Η συλλογική τους παρουσία ενισχύει την εντύπωση που προκαλούν ως μονάδες, από γυναικείες μορφές που απαθανατίζονται στην στιγμή που δημιουργούν νέα ζωή, ως το εκρηκτικό ξέσπασμα του κύματος και την άγρια δύναμη της εν κινήσει φύσης που εκρήγνυται με έντονες σκιές αγνού κυανού, κίτρινου και κόκκινου.

Ως επί το πλείστον, αυτές οι εικόνες σφύζουν από ζωή, ξεχειλίζουν από ενέργεια. Η εξαίρεση είναι μια ομάδα από πίνακες που προκαλούν στοχασμό, ακόμη και ταραχή, θα έλεγε κανείς (Tinta/papel 1991-2), οι οποίοι, παρ’ όλο που είναι κι αυτοί αφηρημένοι, είναι ταυτοχρόνως και έντονα απεικονιστικοί στην μορφή τους. Πρόκειται κυρίως για μελάνια σε πυκνό μαύρο και σκοτεινό γήινο κόκκινο, το κόκκινο του ξεραμένου αίματος, ή του φωτός που γλιστράει αχνά μέσα από το ακατέργαστο και άκοπο ρουμπίνι. Αυτά είναι πιο βαριά, πιο στατικά, πιο στοχαστικά. Χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή, όπως και όλα τα αφηρημένα έργα αυτής της σημαντικής, έκθεσης, που βρίσκονται μόλις ένα μικρό βήμα από τον ρεαλισμό.

Aled Gruffydd Jones
Αθήνα, 7-8 Ιουνίου 2016.

06.03-13.04.2013

Grecia y España son dos de los países afectados por la crisis financiera en los últimos años. El Instituto Cervantes, enlace entre Grecia y el mundo hispánico, abre un diálogo sobre este tema entre artistas del cómic de los dos extremos mediterráneos del continente europeo y Argentina, que es uno de los países latinoamericanos que han sufrido también recientemente una profunda crisis.

Tres griegos, dos españoles y un argentino inmortalizan en el papel, con sus dibujos e historias, sus puntos de vista sobre la crisis, utilizando medios y técnicas variadas. Los participantes son: Bernardo Vergara y Manel Fontdevila de España, Bernardo Erlich de Argentina y Constantinos Papamijalópulos, Mijalis Dialinás y Petros Jristúlias de Grecia.

Comisaria: Lida Tsené, Directora Artística de Comicdom Con Athens.
Inauguración: Miércoles, 06.03.2013, 19:30 h.
Horario: Lunes-viernes: 10:00-13:30 h. y 16:00-21:00 h., sábado: 10:00-13:30 h.
Cerrado: Los domingos, el 18 y el 25.03.2013.
Sala de Exposiciones del Instituto Cervantes de Atenas, Mitropóleos 23, Atenas.
Entrada libre.