El Instituto Cervantes utiliza cookies propias y de terceros para facilitar, mejorar y optimizar la experiencia del usuario, por motivos de seguridad, y para conocer sus hábitos de navegación. Recuerde que, al utilizar sus servicios, acepta su aviso legal y su política de cookies.

   

Blog del Instituto Cervantes de Atenas

Biblioteca Juan Carlos Onetti

Mujer hoy / Η γυναίκα σήμερα

Daysi Carmona Pérez

Daysi Carmona Pérez

El 8 de marzo, Día Internacional de la Mujer, tuvo lugar en el Instituto Cervantes de Atenas una interesante conferencia sobre la posición de la mujer en nuestra sociedad hoy. La conferencia fue pronunciada por la psicóloga e psicoanalista Madelyn Ruiz San Juan y fue una propuesta de reflexión, discusión e intercambio sobre qué significa ser mujer en nuestros días. Se trata de una pregunta que va más allá del momento histórico para esbozar una aproximación a la mujer como concepto. Del parecer al ser. ¿Cuáles son las coordenadas de la presencia de la mujer en la sociedad contemporánea? ¿Qué define ella de sí misma y qué le es impuesto? ¿Qué puede decir la mujer de sí? ¿De dónde viene la mujer y hacia dónde va? ¿Cuáles son los caminos posibles? ¿Cuál, su lugar?

Estas y otras preguntas se presentaron como propuestas de problematización a propósito de otra conmemoración del Día de la Mujer, esta vez con la pretensión de algo más que una elegía.

Madelyn Ruiz San Juan es psicóloga y psicoanalista en Atenas. MsC. Salud Mental y Clínica Social, IAEU, Barcelona. Ejerce en su consultorio privado y trabaja en la ONG Klímaka como psicoterapeuta individual y grupal. Su tesis de grado versó sobre la sexualidad femenina desde el psicoanálisis lacaniano. Ha trabajado también en el pasado como investigadora en proyectos de identidad e historia social, así como sobre la recepción de la obra y el pensamiento de José Martí desde los presupuestos de la teoría de las mentalidades, la teoría del discurso y la intertextualidad.

Si quiere leer el texto de la conferencia, haga click aquí.

————————————————————

Daysi Carmona Pérez

Daysi Carmona Pérez

Στις 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, έγινε στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας μια ενδιαφέρουσα διάλεξη  σχετικά με τη θέση της γυναίκας στην σύγχρονη κοινωνία. Τη διάλεξη έδωσε η ψυχολόγος και ψυχοαναλύτρια Μαδελίν Ρουίς Σαν Χουάν και ήταν μια πρόκληση για προβληματισμό, συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στις μέρες μας.  Το ερώτημα υπερβαίνει την ιστορική στιγμή για να προσεγγίσει την γυναίκα ως έννοια. Από τα φαινόμενα στην ουσία. Ποιες είναι οι συνιστώσες της γυναικείας παρουσίας στη σύγχρονη κοινωνία; Τι καθορίζει η ίδια για τον εαυτό της και τι της επιβάλλεται; Τι μπορεί να πει η γυναίκα για τον εαυτό της;  Από ποιο παρελθόν προέρχεται και σε ποιο μέλλον κατευθύνεται; Ποιοι είναι οι πιθανοί δρόμοι και ποια η θέση της;

Αυτά και άλλα ερωτήματα παρουσιάστηκαν ως πρόκληση για προβληματισμό με αφορμή άλλη μια Μέρα της Γυναίκας, αυτή τη φορά με τη φιλοδοξία να δώσει κάτι περισσότερο από μια ελεγεία.

H Μαδελίν Ρουίς Σαν Χουάν είναι ψυχολόγος και ψυχαναλύτρια και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει Μάστερ στην Ψυχική Υγεία και Κλινική Αντιμετώπιση (ΙΑEU, Βαρκελώνη). Ασκεί το επάγγελμα της στο ιδιωτικό της ιατρείο και εργάζεται στην ΜΚΟ Κλίμακα ως ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεύτρια. Η διατριβή της είχε θέμα την γυναικεία σεξουαλικότητα από την πλευρά της ψυχανάλυσης του Λακάν. Στο παρελθόν έχει εργαστεί ως ερευνήτρια σε προγράμματα  κοινωνικής ταυτότητας και ιστορίας, όπως και σχετικά με την αντίληψη του έργου και της σκέψης του Χοσέ Μαρτί υπό τις προϋποθέσεις της θεωρίας των ιδιοσυγκρασιών, της θεωρίας του λόγου και της διακειμενικότητας.

Αν θέλετε να διαβάσετε το κείμενο της διάλεξης, κάντε κλικ εδώ.

Cierre excepcional de biblioteca – Η Βιβλιοθήκη θα παραμείνει κλειστή κατ’ εξαίρεση

Estimados amigos,

Entre el 22 de febrero y el 7 de marzo nuestra biblioteca permanecerá cerrada. Si durante este periodo de tiempo desean devolver el material de biblioteca pueden dejarlos al personal de seguridad.

Disculpen las molestias

———————————–

Αγαπητοί φίλοι,

Από τις 22 Φεβρουαρίου έως τις 7 Μαρτίου η Βιβλιοθήκη μας θα παραμείνει κλειστή. Εάν στο διάστημα αυτό θέλετε να επιστρέψετε πράγματα που έχετε δανειστεί, μπορείτε να τα αφήσετε στο προσωπικό ασφάλειας.

Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.

Visita Colegio Palladio / Επίσκεψη των Εκπαιδευτηρίων Παλλάδιο

En las dos últimas semanas hemos recibido la visita de alumnos del Colegio Palladio. El 7 de febrero vinieron 24 alumnos de 5º y 6º de primaria y el día 14 recibimos a 14 alumnos de secundaria. Ambos grupos vinieron acompañados de su profesora Dímitra Pópori. Hablamos con ellos del Instituto Cervantes y del español en el mundo, visitaron nuestra biblioteca y realizaron diversas actividades didácticas y relacionadas con el DELE. Pasamos una mañana divertida.

Aquí podéis ver algunas imágenes de la visita.

Τις δυο τελευταίες εβδομάδες δεχθήκαμε την επίσκεψη των μαθητών των Εκπαιδευτηρίων Παλλάδιο. Στις 7 Φεβρουαρίου ήρθαν 24 μαθητές της 5ης και της 6ης Δημοτικού, και στις 14  Φεβρουαρίου μας επισκέφτηκαν 14 μαθητές Γυμνασίου. Και οι δύο ομάδες συνοδεύονταν από την καθηγήτριά τους κα.  Δήμητρα Πόπορη. Μιλήσαμε στα παιδιά για το Instituto Cervantes και για τα Ισπανικά στον κόσμο. Οι μαθητές επισκέφτηκαν τη Βιβλιοθήκη μας και συμμετείχαν σε διάφορες διδακτικές και σε δραστηριότητες σχετικές με το DELE. Ήταν ένα πολύ διασκεδαστικό πρωινό.

Εδώ μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από την επίσκεψη.

Club de lectura / Λέσχη Ανάγνωσης

Queridos amigos,

ya tenemos preparada la lista de lecturas que componen la programación de nuestro Club de lectura para lo que queda de curso. Es la que sigue:

  • 21 de febrero: La lluvia de fuego, de Leopoldo Lugones, coordinado por Marcos Breuer
  • 16 de marzo: Cuentos de Jorge Consiglio, coordinado por Marcela Hammerly
  • 19 de abril: Luces de Bohemia, de Ramón María del Valle-Inclán, coordinado por Eduardo Lucena
  • 18 de mayo: Poesía de amor y exilio, coordinado por Jaime Svart
  • 21 de junio: Cuentos de Jorge Luis Borges, coordinado por Madelyn Ruíz

El club de lectura es una actividad de nuestra biblioteca que permite que las personas interesadas en la literatura española y latinoamericana nos reunamos a comentar unos textos que previamente hemos leído. Las condiciones de participación son muy sencillas: estar en posesión del carné de biblioteca en vigor y tener un nivel comunicativo medio/alto de español. Si está interesado en participar en nuestro Club de lectura consulte la página de esta actividad en nuestro web o contacte directamente con nosotros.

Gracias y saludos.

Αγαπητοί φίλοι,

Έτοιμος ο κατάλογος των βιβλίων που θα συμπεριληφθούν στη Λέσχη Ανάγνωσης  που θα λειτουργήσει για το υπόλοιπο του ακαδημαϊκού έτους:

  • 21 Φεβρουαρίου: La lluvia de fuego, του Leopoldo Lugones. Συντονιστής:  Marcos Breuer
  • 16 Μαρτίου: Cuentos του Jorge Consiglio. Συντονίστρια:  Marcela Hammerly
  • 19 Απριλίου: Luces de Bohemia, του Ramón María del Valle-Inclán. Συντονιστής: Eduardo Lucena
  • 18 Μαΐου: Poesía de amor y exilio. Συντονιστής: Jaime Svart
  • 21 Ιουνίου: Cuentos του Jorge Luis Borges. Συντονίστρια: Madelyn Ruíz

Η Λέσχη Ανάγνωσης είναι μια δραστηριότητα της Βιβλιοθήκης μας που επιτρέπει σε όσους μας αρέσει η  ισπανική και λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία να συναντιόμαστε και να σχολιάζουμε μαζί τα κείμενα που έχουμε διαβάσει από πριν. Οι όροι συμμετοχής είναι πολύ απλοί: θα πρέπει κάποιος να είναι κάποιος κάτοχος κάρτας μέλους της Βιβλιοθήκης και  το επίπεδο επικοινωνίας του στα ισπανικά να είναι μέσο/υψηλό. Εάν σας ενδιαφέρει να συμμετάσχετε στη Λέσχη Ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης μας επισκεφτείτε την σελίδα της δραστηριότητας αυτής στην ιστοσελίδα μας  ή επικοινωνήστε απευθείας μαζί μας.

Σας ευχαριστούμε πολύ. Χαιρετισμούς

Elvis Elpis Georgiadis: Paisajes interiores/exteriores. Don Quijote. Meditaciones | Εσωτερικά/εξωτερικά τοπία. Δον Κιχώτης. Συλλογισμοί.

Elvis Elpis Georgiadis
Esta brillante colección de pintura abstracta, principalmente tintas y pintura acrílica sobre papel, se muestra desplegada en varios conjuntos de obras asociadas según criterios tonales y composicionales, en la espaciosa y bien iluminada sala de exposiciones del Instituto Cervantes de Atenas.

Dispuestas en una secuencia temática que abarca un arco de 360 grados, presentan desde imágenes que sugieren la quietud de las piezas arqueológicas hasta otras que transmiten la fuerza primitiva del mundo natural del Mediterráneo.

La exposición forma parte de las celebraciones dedicadas a Miguel de Cervantes, organizadas con motivo del 400 aniversario de su muerte.

Las piezas que la componen trasladan poderosos ecos contemporáneos de la literatura cervantina, tan influyente como enigmática. Mientras que el noble hidalgo, con la mente trastornadas por heroicas ficciones, abraza los áridos parajes manchegos, las obras expuestas traen a la mente del espectador horizontes igualmente amplios, un paisaje de poderosa luz y sombra, de color profundamente intenso y luminoso, pero expandido con una implícita presencia del mar.

Al igual que el creador del Quijote, Elpis Georgiadis trae a su arte su personal experiencia de la emigración y la distancia, y las emociones que la acompañan: el descubrimiento y la nostalgia. Nacida en Lesbos, se crió y educó entre Nueva York y Grecia. Ya adulta, vivió en Roma y en la actualidad reside en Atenas, y su obra se mueve con facilidad a través de los múltiples paisajes, reales e imaginarios, de Cervantes.

Es sobre todo el sentido de movimiento de estas pinturas, y de duda alucinatoria sobre los límites de lo real y lo imaginado, lo que recuerda a los tropos distintivos del arte clásico castellano. La acción tiene lugar en los mismos espacios interiores y hablan un lenguaje visual parecido, que da cabida tanto a la melancolía como a la alegría, a la soledad y al compromiso, con formas orgánicas –semillas, flores, olas, viento, tierra, sangre, piedra– que pueden ser también consideradas en la estela de la pintura española, desde El Greco (sorprendentemente apropiado en este caso) hasta Joan Miró.

Las obras son deliberadamente de pequeño formato, pues invitan al espectador a acercarse para apreciar el detalle de su precisa factura, si bien nunca completamente controlada, medium running con la trama del papel. Pueden también ser contempladas a media distancia, como familias o secuencias de imágenes unidas tanto por los tonos y la luminosidad como por la disposición física de las obras. Esta presentación colectiva refuerza el sentido individual que invocan, desde formas femeninas sorprendidas en el momento de la creación de nueva vida, hasta el romper explosivo de las olas y el poder salvaje de la naturaleza en movimiento, rebosante de matices de azules, amarillos y rojos primarios.

En su mayoría, estas pinturas rebosan vida y energía. La excepción es un conjunto de obras más meditativas, inquietantes incluso (Tinta/papel 1991-92), las cuales aunque no abandonan la abstracción son también poderosamente figurativas. Se trata principalmente de tintas en negro y un rojo telúrico, oscuro –el rojo de la sangre seca o de la luz que se filtra apenas a través de un rubí en bruto–, y son piezas más contundentes, más sosegadas y contemplativas. Y al igual que el resto de las obras expuestas son, sí, abstractas, pero están a un paso, un solo paso, del realismo.

Aled Gruffydd Jones
Catedrático de Historia
Universidad de Aberystwyth

Elvis Elpis Georgiadis: Εσωτερικά/εξωτερικά τοπία. Δον Κιχώτης. Συλλογισμοί.

Αυτή η λαμπρή συλλογή από αφηρημένους πίνακες ζωγραφικής που αποτελείται κυρίως από μελάνι και ακρυλικό σε χαρτί εκτίθεται σε ενότητες που «αναπνέουν» με φρεσκάδα μεταξύ τους ανά χρώμα και σύνθεση σ’ ένα καλοφωτισμένο χώρο στο Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας. Τα έργα έχουν αναρτηθεί σε θεματικές ενότητες, σε μια ακολουθία που σχηματίζει ένα τόξο σχεδόν 360 μοιρών ξεκινώντας από κάποιες εικόνες που υπαινίσσονται την ηρεμία των αρχαιολογικών αντικειμένων και καταλήγοντας σε άλλες που θυμίζουν τον αυξανόμενο στοιχειώδη δυναμισμό του φυσικού κόσμου της Μεσόγειου.

Η έκθεση αποτελεί μέρος της ελληνικής συμβολής στον διεθνή εορτασμό για την ζωή του Θερβάντες, στην 400η επέτειο του θανάτου του και φέρει δυναμικούς συγχρόνους αντιλάλους αυτής της μεγάλης, αινιγματικής μορφής της λογοτεχνίας. Ενώ ο νους του ευγενούς ήρωα κατακλυζόταν από ρομαντικά οράματα στα ξηρά εσωτερικά τοπία της Λα Μάντσα, αυτές οι εικόνες φέρνουν στον νου παρόμοιους ευρείς ορίζοντες, ένα τοπίο ισχυρών σκιών και φωτός και βαθιά εμποτισμένα ηλιόλουστα χρώματα ενός τοπίου όπου υπονοείται η παρουσία της θάλασσας. Όπως κι ο δημιουργός του Δον Κιχώτη, έτσι και η Elpis Elvis Georgiadis εσωκλείει στην τέχνη της την προσωπική εμπειρία της μετανάστευσης και του εκτοπισμού, με όλα τα παρελκόμενα συναισθήματα της έκπληξης και της λαχτάρας. Γεννήθηκε στην Λέσβο, μεγάλωσε και σπούδασε στη Νέα Υόρκη και στην Ελλάδα, ενώ ως ενήλικη έζησε στην Ρώμη και τώρα στην Αθήνα. Το έργο της κινείται εύκολα μέσα στα πραγματικά και φανταστικά τοπία του Θερβάντες.

Πάνω απ’ όλα, η εντύπωση της κίνησης που προκαλούν αυτές οι ζωγραφιές, καθώς και η παραίσθηση της αβεβαιότητας στα όρια του πραγματικού και του φανταστικού, είναι αυτό που θυμίζει την ιδιαίτερη αλληγορία της κλασσικής καστιλλιάνικης τέχνης. Η δράση συμβαίνει μέσα στους ίδιους εσωτερικούς χώρους και μιλάνε μια παρόμοια οπτική γλώσσα, η οποία επιτρέπει τόσο την μελαγχολία όσο και την χαρά, την απομόνωση και την πλήρη εμπλοκή με την φύση και τις οργανικές μορφές – σπόρους, άνθη, κύματα, άνεμο, χώμα, αίμα, πέτρες – που επίσης συναντάμε στο πανόραμα της ισπανικής τέχνης από τον Ελ Γκρέκο (απρόσμενα κατάλληλος, στην περίπτωσή μας) ως τον Ζουάν Μιρό. Οι ατομικές συνθέσεις ηθελημένα μικρές σε μέγεθος προσκαλούν τον θεατή να τα πλησιάσει για να εκτιμήσει την ακριβή λεπτομέρεια και το υλικό που τρέχει και ποτίζει την υφή του χαρτιού. Λειτουργούν, ωστόσο το ίδιο καλά όταν τα βλέπει κανείς και από μια μεσαία απόσταση, ως ομάδες ή ακολουθίες εικόνων, που χαρακτηρίζονται από το κοινό χρώμα, τόνο, φωτισμό ή συνεγκατάσταση. Η συλλογική τους παρουσία ενισχύει την εντύπωση που προκαλούν ως μονάδες, από γυναικείες μορφές που απαθανατίζονται στην στιγμή που δημιουργούν νέα ζωή, ως το εκρηκτικό ξέσπασμα του κύματος και την άγρια δύναμη της εν κινήσει φύσης που εκρήγνυται με έντονες σκιές αγνού κυανού, κίτρινου και κόκκινου.

Ως επί το πλείστον, αυτές οι εικόνες σφύζουν από ζωή, ξεχειλίζουν από ενέργεια. Η εξαίρεση είναι μια ομάδα από πίνακες που προκαλούν στοχασμό, ακόμη και ταραχή, θα έλεγε κανείς (Tinta/papel 1991-2), οι οποίοι, παρ’ όλο που είναι κι αυτοί αφηρημένοι, είναι ταυτοχρόνως και έντονα απεικονιστικοί στην μορφή τους. Πρόκειται κυρίως για μελάνια σε πυκνό μαύρο και σκοτεινό γήινο κόκκινο, το κόκκινο του ξεραμένου αίματος, ή του φωτός που γλιστράει αχνά μέσα από το ακατέργαστο και άκοπο ρουμπίνι. Αυτά είναι πιο βαριά, πιο στατικά, πιο στοχαστικά. Χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή, όπως και όλα τα αφηρημένα έργα αυτής της σημαντικής, έκθεσης, που βρίσκονται μόλις ένα μικρό βήμα από τον ρεαλισμό.

Aled Gruffydd Jones
Αθήνα, 7-8 Ιουνίου 2016.

Calendario

marzo 2024
L M X J V S D
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
© Instituto Cervantes 1997-2024. Reservados todos los derechos. bibate@cervantes.es